CACT E-STUDIO
Ο Παναγιώτης Λουκάς γεννήθηκε το 1975 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και το 2007 απέσπασε βράβευση για την διάκριση νέου καλλιτέχνη από την AICA HELLAS.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και εξόχως τολμηρή είναι η καλλιτεχνική αναζήτηση του Παναγιώτη Λουκά που κινείται ανάμεσα σε ένα δραστικό μείγμα μυστικισμού και μαύρου χιούμορ. Η ιδιοσυγκρασία του σε συνδυασμό με έναν αδυσώπητο ειρωνικό λυρισμό γίνονται έκδηλα μέσω της εικονογραφίας και μιας προσωπικής μυθολογίας που αντανακλάται στη δουλειά του. Πρωτίστως, όμως, γίνεται αντιληπτό το πολύπλευρο ταλέντο του καλλιτέχνη, αποκαλύπτοντας την άρτια δεξιοτεχνία ενός ζωγράφου που δημιουργεί πίνακες μεγάλων διαστάσεων που αποτελούν μια επιφάνεια χρωματικής πανδαισίας και ομορφιάς. Τα ζωγραφικά έργα του Λουκά χαρακτηρίζονται στην πλειονότητά τους από τις αινιγματικές θεματικές και το θορυβώδες γέμισμα της επιφάνειας τους και υποστηρίζουν μια παραστατική γλώσσα όπου ο ρεαλισμός και η φαντασία έρχονται σε έναν αναπάντεχο διάλογο. Οι επιφάνειες των έργων του, αφειδώς διακοσμημένες από τον καλλιτέχνη σε ένα απόλυτο horror vacui, συνταιριάζουν με τρόπο απαράμιλλο το πραγματικό και το φανταστικό, το υψηλό και το ευτελές, το παραδοσιακό και το επαναστατικό. Οι κόσμοι, ωστόσο, που παρουσιάζονται δεν μας είναι καθόλου οικείοι μιας και φαίνονται ότι έχουν ξεπηδήσει από ένα φανταστικό και άκρως σουρεαλιστικό ταξίδι στη χώρα της ψευδαίσθησης. Στους κόσμους αυτούς, ενώ παρουσιάζονται ειδυλλιακοί και ευφάνταστοι, παντού και πάντα ελλοχεύει το κακό και το ανερμήνευτο. Σε κάθε σημείο της ζωγραφικής επιφάνειας, οι συναρπαστικοί μικρόκοσμοι αποτελούν αλληγορικές παραστάσεις που άπτονται συμβολικών νοημάτων. Το πέρασμα του χρόνου, η παροδικότητα της ζωής, το εύθραυστο της ανθρώπινης ύπαρξης, η φθορά της ύλης και τέλος ο θάνατος είναι υπαινιγμοί που ξεδιπλώνονται μέσα από σύμβολα και απεικονίσεις, όπως τα κεριά (σβησμένα και αναμμένα), τα εξωτικά –και μη– πουλιά, τα αλλόκοτα φυτά, οι νεκροκεφαλές (vanitas) κ.ά. Επιπλέον, οι τίτλοι των έργων του Λουκά, που συχνά αφήνουν σατυρικά υπονοούμενα, αφενός δημιουργούν παραπλανητικές αφηγήσεις και αφετέρου μένουν αδιευκρίνιστοι, προσκαλώντας το θεατή σε ένα παιχνίδι μαντείας και σε μια περιπέτεια εικόνας και λόγου.
Στο έργο του What you lack is experience ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με έναν σαγηνευτικά διττό κόσμο, όπου οι μορφές καταλαμβάνουν επάξια τη θέση τους στον αλλόκοτο χώρο. Ολόκληρη η ζωγραφική επιφάνεια γίνεται πεδίο όρασης, εξερεύνησης και φαντασίας. Συντηρώντας ένα πέπλο μυστηρίου, με μια ψυχεδελική διάθεση στην απόδοση των τοπίων του και με μια έλξη προς στους ενδιάμεσους κόσμους, ο Λουκάς προκαλεί μια σειρά από νοητικές διεργασίες με την παρουσία εμβληματικών αλληγοριών που συμπλέκονται σε μια ενιαία σύνθεση. Η περιρρέουσα μυστικιστική ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με την ειρωνική διάθεση ενεργοποιούνται και ο θεατής συμμετέχει κατά κάποιον τρόπο στην κατάθεση του προσωπικού σύμπαντος του καλλιτέχνη. Ένας νωχελικός Σάτυρος ρεμβάζει μέσα σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον περιτριγυρισμένος από τρία ζώα, τα οποία στωικά δείχνουν να συμβιώνουν μαζί του και να απολαμβάνουν τη δυσοίωνη εκδοχή του χάους, ενώ μια σειρά από αλλόκοτες φιγούρες και σύμβολα, όπως μια πυραμίδα με το μάτι, μια κατασκευή που θυμίζει διαβήτη, ένα καρφί με φράκο, και μια νεκροκεφαλή συνθέτουν μια αφήγηση ανοιχτή σε πολλαπλές αναγνώσεις.
Ε.Π.
