CACT E-STUDIO
Ο Θανάσης Χονδρός γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1953. Η Αλεξάνδρα Κατσιάνη γεννήθηκε στη Σιάτιστα το 1954. Συναντήθηκαν το 1973. Από το 1974 συντονίζουν τη συμπεριφορά τους σε οποιοδήποτε χώρο με οποιοδήποτε μέσο.
Εργάστηκαν ως φιλόλογοι σε δημόσια σχολεία έως το 2010. Ζουν στη Θεσσαλονίκη.
Ουρώντας μέσα στην «Κρήνη» του Μαρσέλ Ντυσάν.
Αλεξάνδρα Κατσιάνη και Θανάσης Χονδρός. Μέλη πολλών και διαφορετικών, κατά περιόδους, ανατρεπτικών οργανώσεων.
Διαθέτουν πλούσιο φάκελο δράσεων, πολυάριθμων συστηματικών προκηρύξεων και δημιουργικών επιθέσεων, κυρίως στο πεδίο των εμπειριών. Δραστηριοποιούνται από το 1974, κατά βάση στο πολιτιστικό και κοινωνικό άστυ, με προτίμηση σε αυτό της Θεσσαλονίκης. Το 2004 κήρυξαν παύση της δράσης τους. Παρεμφερείς ανατρεπτικές οργανώσεις χαρακτηρίζονται ως «καταστασιακές».
Σε τελευταίες έρευνες διαπιστώθηκε ότι πλέον δραστηριοποιούνται ως διαχειριστές μιας οικογένειας, μιας πολυκατοικίας, καθώς και κάποιων blogs με απόρρητα usernames και passwords που παρακολουθούνται διότι έχουν κριθεί ύποπτα.
Στην κατηγορία περί «εκ προθέσεως ανατροπής της πολιτιστικής κοινοτοπίας και του κοινωνικού κατεστημένου», έχουν άλλοτε κριθεί ένοχοι, εκτίοντας ποινή με τη μορφή κοινωνικής κι εκπαιδευτικής εργασίας, και άλλοτε αθώοι, κυρίως λόγω έντιμου βίου και συνεπούς προσφοράς ενσυνειδησίας στους ανθρώπους, γεγονός που μαρτυρούν πολίτες παρόντες σε ανάλογα περιστατικά όπου συμμετείχαν οι δράστες.
Δρουν πάντοτε μαζί (ενίοτε έχουν και περισσότερους συνεργούς) και αντλούν εφόδια από οτιδήποτε.
Διαπιστώνεται πως στα σύνεργα και τις πρακτικές τους συμπεριλαμβάνονται π.χ. τρόφιμα και ποικίλα αντικείμενα του εμπορίου, στα οποία εφαρμόζουν νέες χρήσεις και λειτουργίες. Έχουν επίσης θεαθεί πολλάκις να πραγματοποιούν δράσεις με χρήση μουσικής, την οποία φροντίζουν να προσεγγίζουν με ανόθευτη άγνοια.
Στο φάκελο αυτό συμπεριλαμβάνονται φωτογραφίες αποδεικτικών στοιχείων που μαρτυρούν κι αποδεικνύουν τη δράση τους από το 1982 έως και το 2003. Διαπιστώνεται ότι: οικοδομικά υλικά βαραίνουν τις βαλίτσες τους, μεζούρες μετράνε τις αντοχές τους, κουτάλια του γλυκού στοιβάζουν την κοινοκτημοσύνη τους. Δίνουν το παρόν σε διαδηλώσεις, οργανωμένοι με πανό και συνθήματα που υποστηρίζουν τις θέσεις τους.
Από τις πιο επικίνδυνες μεθόδους που έχουν εφαρμόσει, υπήρξε η διευκόλυνση του Πόλοκ να διασχίσει ένα έργο του Μαλέβιτς. Το αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας, θεωρήθηκε σκόπιμο να αναρτηθεί σε τοίχο και να βρίσκεται σε κοινή θέα, προκειμένου να μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί τη διάσταση ενός τέτοιου ανησυχητικού γεγονότος.
Η ιδεολογία της οργάνωσής τους παραμένει συνεπής στις αρχές της: προσέγγιση του ανιαρού, ειρωνεία και αναίρεση του κατεστημένου, διεκδίκηση της ευτυχίας, δικαίωση μιας απρόβλεπτης πραγματικότητας, δημιουργία συλλογικοτήτων και δεσμών εναλλακτικής ανθρωπιάς, με απώτερο στόχο την επίτευξη αδιαφιλονίκητης επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων.
Κρίνεται δε αναγκαίο να παρακολουθείται η δράση τους σε καθημερινό επίπεδο, προκειμένου να εντοπιστεί το ενδεχόμενο κρούσης της οργάνωσης, γεγονός που πιθανώς θα επιφέρει μη προβλέψιμες ανατρεπτικές συνέπειες.
Θεσσαλονίκη 2012
